مهدی ستایشگر
مهدی ستایشگر زادروزش ۱۲ تیرماه، زادسالش ۱۳۲۷ خورشیدی و زادبومش تهران است. جامعه‌شناسی و ادبیات را در دانشگاه تهران (۱۳۴۷) و موسیقی را با ساز تخصصی سنتور در هنرستان موسیقی تحصیل نموده و از اوان دانش‌آموزی و هنرجویی، موسیقی را در صحنه‌های اجرایی درون و بیرون از کشور به‌تجربه درآورده و تا به امروز تدریس کرده است. ستایشگر در دست‌یازی به کارهای پژوهشی با موضوع‌های تازه اشتهار دارد و آثارش از ویژگی نویی در موضوع برخوردار است. ویژگی سنتور در موسیقی ایران (۱۳۶۴)، مجموعه‌ای از اشعارش به نام راز خلوتیان (۱۳۶۷)، فرهنگ سه‌جلدی واژه‌نامه و نام‌نامۀ موسیقی ایران‌زمین (۱۳۷۶-۱۳۷۴)، انتشار آلبوم موسیقی «حال دل» (۱۳۷۵)، رباب رومی (مولانا و موسیقی) (پژوهشی موسیقایی در کلیۀ آثار مولانا جلال‌الدین محمد مشهور به مولوی (۱۳۸۴)/ چاپ پنجم: ۱۳۹۸)، نیاز؛ قطعاتی برای سازِ سنتور (چاپ اول: ۱۳۹۳/ چاپ دوم: ۱۴۰۰)، یادگاران؛ سوخته از داغ‌تر، داغ‌تر از سوخته (چاپ اول: ۱۴۰۰) و ده‌ها مقاله و سخنرانی اثر قلم و زبان او، ازجمله آثار اوست. وی از سال ۱۳۷۷ مدیرمسئول و سردبیر مجلۀ تخصصی هنر موسیقی، نخستین نشریۀ موسیقی بعد از سال ۱۳۵۷ می‌باشد.
مقالات
۱۸۰
آخرین حافظ عصر ما
با بررسی وجوه مشترک حافظان
۱۷۹
در کوره‌راه کرونا!
سرمقاله
۱۷۷
سرو آزاد موسیقی
یادنامه‌ای به مناسبت دهمین سال پرواز پرویز مشکاتيان
۱۷۱
از زبان و قلمْ کوتاه و لب‌بشکسته‌ام
یادداشتهایی از همکاران پیشین و کنونی و همراهان و مخاطبان مجله به مناسبت ۲۰سالگی هنر موسیقی
۱۷۱
مقام والای دوست
یادداشتی به بهانۀ درگذشت بزرگ لشگری
۱۶۹
یحیی وزیریِ تارسازی ماست
گفت‌وگو با محمود فرهمند
۱۶۹
بی‌تو شط دگری می‌رود از چشم تر من
نگاهی به زندگی اجتماعی و هنری و اشعار ابوالقاسم حالت
۱۶۶
تطبیق تشکل‌های ریتمیک در موسیقی ردیف با خوشه‌های شعر سپید
گفت‌وگو با مهدی آذرسینا
۱۶۵
از هنرستان موسیقی ملّی تا حضور در ارکسترهای غربی
گفت‌وگو با اسماعیل واثقی
۱۶۱
غم که با شادی هم‌آغوشی نداره
به‌بهانه‌ی درگذشت محمد حیدری
۱۵۶
درسی نبود جز آنچه در سینه بود
گفت‌وگو با مجید کیانی درباره‌ی موضوع آموزش در موسیقی ایرانی
۱۵۴
ناظمی و شـفیعیان
قصه‌ای از حصـّـه‌ی حماسـه‌ی دیروزیان
۱۴۶
سوخته از داغ‌تر، داغ‌تر از سوخته
از آقای بوستان تا بهمن‌خان