شیدا قره‌چه‌داغی مجله هنر موسیقی

شیدا قره‌چه‌داغی

شیدا قره‌چه‌داغی در سال ۱۳۲۰ خورشیدی (۱۹۴۱ میلادی) در تهران به‌دنیا آمد. وی از کودکی، به دلیل علاقه و تشویق خانواده‌اش به موسیقی –به‌ویژه موسیقی کلاسیک- به موسیقی علاقه‌مند شد. بنابراین فراگیری موسیقی را نزد مربیانی که بیشتر آن‌ها غیرایرانی و عمدتاً روس یا از ارامنه بودند، به‌صورت خصوصی آغاز کرد و با آن‌ها گام‌های نخست برای شناخت موسیقی و باله را برداشت.
دوران دبستان را در تهران و در مدرسۀ ژاندارک گذراند و پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۹۵۹ م. (۱۳۳۸ ش) تصمیم گرفت برای تحصیلات عالیه موسیقی بخواند. در آن زمان وین، پایتخت اتریش، بهترین محل برای یادگیری و تحصیل موسیقی در اروپا و شاید جهان بود. به همین خاطر به وین رفت و تحصیلات خود را در رشتۀ پیانو و آهنگ‌سازی در آکادمی موسیقی وین به‌پایان برد. او در سال ۱۹۶۹ م. (۱۳۴۸ ش) به تهران بازگشت و بلافاصله به‌عنوان مدرس پیانو در هنرستان عالی موسیقی مشغول به‌کار شد.
شیدا قره‌چه‌داغی در این دوره یکی از فعال‌ترین آهنگ‌سازان موسیقی فیلم بود و برای نزدیک به ۴۰ فیلم کوتاه و بلند داستانی و مستند، موسیقی متن ساخت، ازجمله فیلم‌های «رگبار» و «کلاغ» ساختۀ بهرام بیضایی، «شطرنج باد» ساختۀ محمدرضا اصلانی، سریال «دایی‌جان ناپلئون» اثر ناصر تقوایی (انتخاب موسیقی) و «غارتگران» ساختۀ محمد متوسلانی و نیز سریال «بازیخونه» که برای کودکان ساخته شده بود. وی هم‌زمان تعدادی قطعۀ مجلسی نوشت که یکی از آن‌ها به نام «چهارگاه» (برای کلارینت و پیانو) بارها در ایران و کشورهای دیگر اجرا شد.
اما مهم‌ترین بخش فعالیتش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با راه‌اندازی بخش آموزش موسیقی کانون بود. او به تعداد زیادی مربی موسیقی، متد ویژۀ آموزش موسیقی «اُرف» را آموزش داد به‌طوری‌که آن‌ها نیز در کتابخانه‌های کانون در اکثر شهرهای ایران، کار آموزش موسیقی به کودکان و نوجوانان را بر اساس این متد پی گرفتند. وی همچنین به مدت پنج سال از اساتید دانشگاه فارابی بود و در برنامه‌ریزی برای این دانشگاه شرکت داشت.
قره‌چه‌داغی پس از انقلاب ایران به دلیل محدودیت‌ فعالیت‌های موسیقی ابتدا به آلمان و درنهایت در سال ۱۹۸۶ م. به مونترال کانادا مهاجرت کرد و در آنجا به تدریس موسیقی و پیانو و آهنگ‌سازی مشغول شد. وی در سال ۱۹۸۹ م. (۱۳۶۸ ش) روی ترجمۀ انگلیسی منظومۀ «پریا» ساختۀ احمد شاملو یک «اپرا-باله» به نام «پریا» ساخت که گروه فرهنگی «میترا» این باله را در تورنتو به روی صحنه بردند. اثر دیگر شیدا قره‌چه‌داغی آلبوم موسیقی «دیالوگ» برای پیانو و چند ساز دیگر است که وی خود نوازندۀ پیانو در این آلبوم بوده و این آلبوم چندین اجرای صحنه‌ای ازجمله در مونترال کانادا داشته ‌است.

انتشارات هنر موسیقی پنجره‌ای رو به باغ؛ قطعات کوتاهی برای پیانو اثر شیدا قره‌چه‌داغی را منتشر کرده است.