«موسیقی‌ایرانی»شناسی؛ با افزوده‌ها و بازنگری

مؤلف: خسرو جعفرزاده

این نوشته درمجموع یک بررسی است برای شناختِ «موسیقی ایرانی». «موسیقی  ایرانی» در گیومه نشان می‌دهد که عبارت منقول از گفته و نوشتۀ دیگران است. آنچه که در زمان حال زیر عنوان «موسیقی ایرانی» شناسایی می‌شود؛ و در واقع موسیقی هنری (و غیرمحلی)  اواخر دوران قاجار یا  شروع قرن ۱۴ هجری در تهران است که با تفاوت‌های جزئی در شهرهای بزرگ ایران اشاعه یافته و با تحولات نسبتاً جزیی تا دوران حال تداوم داشته و در قالب هفت دستگاه و پنج آواز، در ردیف‌های مختلف استادان دوران قاجار به ما رسیده است، درحالی‌که در ایران انواع دیگری از موسیقی در مناطق مختلف قومی همراه با سازها و مقام‌ها و سیستم‌های خاص منطقه‌ای، موجود و معمول‌اند، که زیر این عنوان خاص «موسیقی  ایرانی» نمی‌گنجند. ما (همۀ کسانی که دربارۀ موسیقی ایرانی قلم می‌زنند) در فضای عامیانۀ گفتمان موسیقی، تلمذ و تفکر کرده‌ایم، یکی از هدف‌های مهم  این کتاب هم بیرون‌ آمدن از این وضعیت و سعی در به‌ کار بردنِ زبان علمی ‌موسیقایی است.

طراح جلد: سیما مشتاقی

گرافیک متن: هنر موسیقی

 

لطفاً برای خرید کتاب مبلغ ۲۹۵ هزار تومان به شماره کارت ۶۰۳۷۹۹۱۸۲۹۰۱۷۵۸۵ به نام مهدی ستایشگر واریز بفرمایید و تصویر واریزی را به همراه آدرس دقیق پستی (+ کد پستی) خود به شمارۀ ۰۹۱۹۸۰۸۶۴۱۰ در تلگرام یا واتس‌اپ بفرستید تا در اسرع وقت کتاب را با هزینۀ پست رایگان برای شما ارسال کنیم.

«موسیقی‌ایرانی»شناسی؛ با افزوده‌ها و بازنگری هنر و موسیقی