محمد برفر

محمدبرفر، نویسنده و مترجم، کارشناس ارشد زبان شناسی از دانشگاه شیراز
فعالیت نویسندگی را از نوجوانی با نوشتن داستان های کوتاه برای مجلاتی چون فردوسی و کاریکاتور آغاز کرد.از قصه‌های کوتاه او می‌توان به «آخرین آوای فاخته» (ماهنامه هفت، دی ماه ۱۳۸۶)، «آپاراتخانه» (گلستانه، شهریور ۱۳۸۷)، «ناخداعیود و بانوی خاکستر» (آزما، آذر و دی ۱۳۹۳وفروردین ۱۳۹۴)اشاره کرد. نخستین ترجمه‌های چاپ‌شدۀ او، برگردان داستان کوتاه «خال» نوشتۀ میخائیل شولوخوف و نگاهی به سینمای شاعرانه پاراجانف بود که مجلۀ جوانان امروز آن‌ها را منتشر کرد. بعد از آن، ترجمه را با جدیت بیشتری ادامه داد و آثاری را در زمینۀ موسیقی، ادبیات داستانی و نمایشی، شعر، نقد ادبی و سینما به فارسی برگرداند که در ماهنامه‌های هنر موسیقی، آزما، هنگام و نشریات دیگر به‌چاپ رسیده است. نباکف، استون کوتز، ژرژسیمنون، جویس کرول اوتس، مارسل امه، تورگنیف ،جان آپدایک، بکت و سسیل تیلور ازجمله نویسندگانی هستند که وی داستان‌ها و نمایشنامه‌هایی را از آنان به فارسی برگردانده است. مجموعه مقالاتی پیرامون آثار بزرگ اپرای جهان، تفسیر کنسرتوی بهار ویوالدی و دریای دبوسی و همچنین تحلیل موسیقی فیلم تلألو کوبریک نمونه‌ای از آثار ترجمه و تألیف‌شدۀ او در حوزۀ موسیقی است که در مجلۀ هنر موسیقی به‌چاپ رسیده است. وی فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۶۹، با بازی در نمایش «هزارۀ هزاره‌ها»، که به مناسبت هزارۀ فردوسی در سالن چهارسو تئاتر شهر به روی صحنه رفت، آغاز کرد و پس از آن نمایشنامه‌های مختلفی را به‌عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر به روی صحنه برد که ازجمله می‌توان به «جشن تولد» (به زبان انگلیسی)، «مرداب»، «خانه‌ای کنار شب» و «شاخه گلی برای جولیا» اشاره کرد.
برفر طی یک سال همکاری با برنامۀ هنروهنرمند رادیو شیراز، یعنی از ابتدای سال ۱۳۷۰تا پایان این سال، نمایشنامه‌های رادیویی متعددی را برای این شبکه تنظیم کرد که ازجمله می‌توان به «توفان شکسپیر» اشاره کرد. وی همچنین پژوهش مفصلی پیرامون اولیس جویس دارد که بخش‌هایی از آن با عنوان «اودیسئوس بر آب‌های لیفی» در فصلنامۀ نقد کتاب ادبیات (شمارۀ ۱۰-۹، بهار و تابستان ۱۳۹۶) به‌چاپ رسیده است. کتاب آینۀ جادویی خیال؛ پژوهشی در قصه‌های پریان جهان او که از سوی انتشارات امیر کبیر در سال ۱۳۸۹ منتشر شد، توانست به دور دوم داوری جایزۀ جلال آل احمد، در حوزۀ نقد ادبی راه یابد.